Πρόκειται για ένα φυτό που προέρχεται από την οικογένεια της μέντας. Χρησιμοποιείται στη μαγειρική (σε σούπες, σάλτσες, κρέατα, ψάρια κα., είναι επίσης το κύριο συστατικό του γνωστού λικέρ βενεδικτίνη) αλλά και για τις θεραπευτικές του ιδιότητες.
Θεωρείται φυσικό διεγερτικό της πέψης, ενώ παρουσιάζει αντιβιοτική δράση η οποία καταπολεμά τα βακτηρίδια. Όταν δε, συνδυάζεται με σκόρδο, τότε η δράση του ενισχύεται.
Είναι γνωστό από την αρχαιότητα, οι αρχαίοι Έλληνες το χρησιμοποιούσαν ως απολυμαντικό για διάφορες ασθένειες. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι, ως βαλσαμωτικό και αρωματικό.
Η χρήση του μπορεί να είναι εσωτερική και εξωτερική.
Συστατικά:
Τα δύο βασικά συστατικά του ελαίου θυμαριού είναι η θυμόλη και η καρβακρόλη. Ιδίως η πρώτη, έχει αντιβακτηριακές και αντιμυκητιακές ιδιότητες.
♦ Το ζεστό ρόφημα θυμαριού είναι εφιδρωτικό, ιδιαίτερα αποτελεσματικό σε περιπτώσεις κρυολογήματος, βήχα, άσθματος, βρογχίτιδας. Ενισχύει σημαντικά την κυκλοφορία και τους πνεύμονες και καταπραΰνει τη φλεγμονή των βλεννογόνων.
♦ Το θυμάρι χρησιμοποιείται για την ανακούφιση του πόνου των ούλων, καθώς και για τη λεύκανση της οδοντοστοιχίας.
♦ Προλαμβάνει την κακοσμία της αναπνοής και αποτελεί ισχυρό φυσικό αποσυμφορητικό.
♦ Βελτιώνει την πέψη, ανακουφίζει από το φούσκωμα, θεωρείται αντισηπτικό της πεπτικής οδού. Χρησιμοποιείται κατά της ατονίας του πεπτικού συστήματος και της ανορεξίας.
♦ Το θυμάρι, βοηθά και τονώνει τον οργανισμό, ενισχύοντας την καλή του λειτουργία γι’ αυτό και μπορεί να βοηθήσει άτομα με χαμηλή πίεση.
Εξωτερική χρήση:
Χρησιμοποιείται στο λουτρό από άτομα με ρευματικές παθήσεις (πολλά λάδια μασάζ και έλαια για εντριβές περιέχουν θυμέλαιο).
Παρασκευή:
Για να παρασκευάσουμε έγχυμα βάζουμε 1 κουτ. του γλυκού θυμάρι, χωρίς κοτσάνι, σε ένα φλ. βραστό νερό. Το αφήνουμε για 10 λεπτά και το σουρώνουμε. Το μείγμα που προκύπτει είναι κατάλληλο για καθαρισμό και επούλωση πληγών, για γαργάρες αλλά και για πόση 1 με 2 φορές την ημέρα.
Μπορείτε επίσης να βρείτε κάψουλες θυμαριού σε συνδυασμό με άοσμο σκόρδο για ενίσχυση της δράσης του.